အထင္ခႏၶာကုိ အျမင္ ဉာဏ္ေရာက္ျခင္း
ဓမၼဓရ=== တရားသေဘာေတြဟာ အလြန္ သိမ္ေမြ႔ပါတယ္ဘုရား။အေသးစိတ္ အဟုတ္ထင္ျခင္း အဝိဇၨာ ကုိ ျမင္ႏုိင္ဘုိ႔ရာ အလြန္ခက္ခဲပါတယ္။ဆရာသမားကေဘးနားမွာ အနီးကပ္ လမ္းညႊန္ခ်က္ ေပးေနဘုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္ဘုရား။
တရားအားထုတ္ရတာ ကုိယ္ မေရာက္ဘူးတဲ့ လမ္းကုိေလွ်ာက္ေနရသလုိပဲ ေက်နပ္စရာေတြမ်ဳိးစုံ ၊အဟုတ္ထင္စရာေတြမ်ဳိးစုံနဲ႔ ျပည့္ၾကပ္ေနပါတယ္။
ကုယ္တုိင္ အဟုတ္ထင္ျခင္း အဝိဇၨာျဖစ္ေနတာကုိ ျဖစ္ေနတာမွန္းမသိပဲ ကိုယ္ထင္ရာ ကုိယ္လုပ္မိတာေတြ မ်ားလွပါတယ္ဘုရား။
(ပ်က္ေနတယ္)လုိ႔ရြတ္ရင္း ကုိယ့္ကုိကုိ သိၿပီး ဘာမွ မဟုတ္ေၾကာင္း နားလည္ေပး ေနရတာကုုိိ (ခ်မ္းသာတယ္)ဟုအဟုတ္ထင္ျခင္း အဝိဇၨာ ျဖစ္ၿပီး သတိၿမဲလုိျခင္း၊ တဏွာျဖစ္ေနပါတယ္။ တဏွာျဖစ္ေနတာကုိပဲ (ေကာင္းတယ္)ဟုအဟုတ္ထင္ျခင္း အဝိဇၨာ ျဖစ္ ေနျပန္ပါတယ္။
သတိကပ္ၿပီး အားထုတ္ေနရေသာ သခၤါရ ဒုကၡ အစစ္ကုိပင္ ၊ (မဂၢသစၥာ ျဖစ္ေနတယ္) ဟု အေကာင္းထင္ ျခင္း၊သမုဒယသစၥာျဖစ္ေနျပန္ပါတယ္။
ဒုကၡသစၥာ ကုိ ဆုံးေအာင္ျမင္ႏုိင္ရန္ႏွင့္ သမုဒယသစၥာကုိ ဆုံးေအာင္ ပယ္ႏုိင္ရန္မွာ ပညာ ဉာဏ္ အလြန္ထက္မွ ျဖစ္ႏုိင္မွာပါဘုရား။ (ခႏၶာဉာဏ္ေရာက္) ဟူေသာစကားကုိ ၾကားဘူးေနတာ ၾကာပါၿပီ။
ယခုမွပဲ (အထင္ခႏၶာကုိ အျမင္ ဉာဏ္ေရာက္ျခင္း၊ )ဟုနားလည္ပါတယ္။
အဟုတ္ထင္ျခင္း၊ အေကာင္းထင္ျခင္း၊ ဒုကၡ၊သမုဒယ ခႏၶာမ်ားကုိ (ဘာမွ မဟုတ္ဘူး) ဟုသိျမင္ေသာ ဉာဏ္အျမင္ေရာက္မွ (ခႏၶာဉာဏ္ေရာက္၏) အဓိပၸါယ္ကုိ နားလည္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။