အရွိမွာသတိကပ္ျခင္း၊ သတိပ႒ာန္အေၾကာင္း
အရွိမွာသတိကပ္ျခင္း၊ သတိပ႒ာန္အေၾကာင္း
ဓမၼဓရ-သမထအေၾကာင္းကုိေမးတာႏွင့္ သမာဓိ(၃)မ်ဳိးကုိပါသိခြင့္ရတဲ့အတြက္ ေၾကာင့္တပည့္ေတာ္ ဝမ္းသာပါတယ္။ သတိပ႒ာန္အေၾကာင္းကုိလည္း ဆက္လက္ရွင္းျပေတာ္မူပါဘုရား။
ဦးဝိဇယ– သတိပ႒ာန္အေၾကာင္းကုိ ကုိယ္ေတြ႔ဉာဏ္ေတြ႔သိခ်င္ရင္ ေတာ့တပည့္ေတာ္ေျပာျပတဲ့ တရားစည္းကမ္းခ်က္အတုိင္း လုပ္ႏုိင္မွ နားလည္သေဘာေပါက္ႏုိင္ပါတယ္။ ကုိယ္ထင္သလုိ လုပ္ရင္ သေဘာမေပါက္ပါဘူး။အလုပ္မပါဘဲ ေျပာျပရင္လည္း ပုံျပင္ေျပာတာ နားေထာင္ရသလုိ ျဖစ္ေနမယ္။ ကုိယ္ေတြ႔မခံစားႏုိင္ပါဘူး။ ဥပမာအားျဖင့္ ပန္းသီးကုိ ေဘးမွာခ်ၿပီး ပန္းသီးမစားဘူးတဲ့သူကုိ ပန္းသီးရဲ႔ အရသာရွင္းျပေနသလုိ ျဖစ္ေန လိမ့္မယ္ ဘုရား။
ဓမၼဓရ– အရွင္ဘုရား- ေလာကီကိစၥေတြကုိေတာင္-အသက္နဲ႔လဲၿပီး လုပ္ၾကရေသးတာ ခ်မ္းသာမ်ဳိးစုံေပးႏုိင္ေသာ သတိပ႒ာန္တရားကုိ တပည့္ေတာ္လုပ္ႏိုင္ပါတယ္ဘုရား။ ဘယ္ေလာက္ပဲခက္ခက္လုပ္ပါ့မယ္။လုပ္ရမဲ့တရားကုိသာမိန္႔ၾကားေတာ္မူပါဘုရား။
ဦးဝိဇယ– ဒီလုိဆုိရင္အရွင္ဘုရား ။သမၼာသမာဓိကုိထူေထာင္ရမယ္ဘုရား။ အရွင္ဘုရား နားလည္ၿပီးသားပဲ ထူေထာင္လုိက္ပါဘုရား။ ထူေထာင္လုိ႔ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အခက္အခဲကုိ တပည့္ေတာ္ကုိေျပာပါဘုရား။
ဓမၼဓရ-တပည့္ေတာ္အေတြ႔အႀကဳံကုိေလွ်ာက္ထားပါမယ္ဘုရား။ အရွင္ဘုရားႏွင့္မေတြ႔ခင္မွာ တပည့္ေတာ္အာနာပါန ကုိအားထုတ္ဘူးပါတယ္။ ရုိးရုိးသမာဓိအခန္းမွာ အရွင္ဘုရားေျပာျပသလုိ အာရုံကုိ မွီရုံသာမွီၿပီး ပရိယု႒ယနကိေလသာ ၿငိမ္းေအးေအာင္ အဓိကထားၿပီးအား ထုတ္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူးဘုရား။ အာရုံကုိအဓိကထားၿပီး နင္လားငါလားေဇာေခၽြးေတြျပန္ေအာင္ အာရုံေတြကုိလုိက္ၿပီးအားထုတ္ခဲ့ ဘူးပါတယ္။ ပရိယု႒ာနကိေလသာ-ၿငိမ္းေအးသြားလုိ႔ အဆင္ေျပတဲ့အခါလည္းရွိပါတယ္။ အာရုံကုိအဓိကထားလုိ႔အဆင္မေျပတဲ့အခါလည္းရွိပါတယ္။ အဆင္မေျပတာကပုိမ်ားပါတယ္။
ဘာေၾကာင့္အဆင္ မေျပတာလဲဆုိတာ ကုိ ေတြးလုိ႔မရခဲ့ဘူး။အရွင္ဘုရားေက်းဇူးေၾကာင့္အာရုံကုိ အဓိကထားမိလုိ႔အဆင္မေျပတာ ဆုိတာသိလာပါတယ္။ ေတာ္ ေတာ္ၾကာၾကာ နင္လားငါလားအားထုတ္ခဲ႔ ဘူးေတာ့ ကုိယ့္ကုိကုိ အထင္ၾကီးမွန္းမသိ ႀကီးလာပါတယ္။ အထင္ႀကီးလာတယ္ဆုိတာလည္း အရွင္ဘုရားနဲ႔ေဆြးေႏြးလုိက္မွ ပုိၿပီးသိသာလာပါတယ္။
ရုိးရုိးသမာဓိေသာ္မွ ပီျပင္စြာမျဖစ္ဘဲ ကုိယ္ထင္ရာလုပ္ခဲ့တဲ့အေပၚမွာ အထင္ႀကီးမႈေၾကာင့္ သက္သာေသာ သမၼာသမာဓိ အားထုတ္နည္းျဖင့္ အားထုတ္လုိက္တဲ့အခါ ဟုတ္မွဟုတ္ပါ့မလား လုိ႔ သံသယ ဝင္လာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အရွင္ဘုရားကုိလုပ္ပါ့မယ္လုိ႔ ကတိခံထားေတာ့ ကုိယ္ထင္သလုိမလုပ္သင့္ဘူး။ ခုိင္းတဲ့ အတုိင္းလုပ္သင့္တယ္လုိ႔ေတြးကာ အားထုတ္ပါတယ္ဘုရား။ တရားအားထုတ္ရင္း (တိမ္မလုိနဲ႔ နက္၊ လြယ္မလုိနဲ႔ခက္) ဟူေသာျမန္မာစကားပုံကုိသတိရမိပါတယ္။
ဘာေၾကာင့္လည္းဆုိေတာ့ တပည့္ေတာ္အားထုတ္တဲ့အခါမွာ- ခႏၶာကုိယ္ကုိလည္း သက္သာေအာင္ထားပါတယ္။ စိတ္ကုိလည္း သိခ်င္ရာသိဆုိၿပီး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ထားပါတယ္။ လုိခ်င္စိတ္ေပၚခြင့္မရေအာင္၊ျဖစ္ခ်င္စိတ္ေပၚခြင့္မရေအာင္ ၊ရခ်င္စိတ္ေပၚခြင့္မရေအာင္ ၊(ပ်က္ေနတယ္)လုိ႔ေအးေအးေဆးေဆး ရြတ္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ခါမွာ ပ်က္ေနတယ္ရြတ္ရာက (ဝင္တယ္၊ထြက္တယ္) ဆီေရာက္သြားပါတယ္။
တစ္ခါတစ္ခါမွာေတာ့ လုိခ်င္၊ျဖစ္ခ်င္၊ရခ်င္လုိ႔ ရြတ္တာျဖစ္ေနျပန္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ခါမွာေတာ့ အာရုံေတြမဝင္ေအာင္ဆုိၿပီး အာရုံေတြကုိမုန္းတဲ့စိတ္နဲ႔ ရြတ္မိေနျပန္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ခါမွာေတာ့ ဘာမသိညာမသိ ၾကက္တူေရြးသင္ထားသလုိ ရြတ္ေနျပန္ပါတယ္။
လုိခ်င္၊ျဖစ္ခ်င္၊ရခ်င္မႈ ပရိယု႒ာန ကိေလသာ ေပၚခြင့္မရေအာင္ (ပ်က္ေနတယ္-ပ်က္ေနတယ္) လုိ႔အဓိပၸါယ္ရွိွရွိ ရြတ္မိတာ ကနည္းပါတယ္ဘုရား။ လုပ္နည္းလြယ္သေလာက္ သတိရွိရွိ ရြတ္သိၾကဘုိ႔ က်ေတာ့အလြန္ခက္ခဲပါတယ္။ သတိရွိရွိရြတ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ပရိယု႒ာနကိေလသာ-မေပၚတဲ့အတြက္ ေၾကာင့္ၿငိမ္းခ်မ္းပါတယ္ဘုရား။ ဘာဆက္လုပ္ရမယ္ဆုိတာ နည္းလမ္းညႊန္ေပးေတာ္မူ ပါဘုရား။
မူလဓမၼ ဆရာေတာ္ ဦးဝိဇယ 
Hi, Congratulations to the site owner for this marvelous work you’ve done. It has lots of useful and interesting data.