ကုသုိလ္ အကုသုိလ္ ခြဲဘုိ႔ရာ (ပဒ႒ာန္)

စတုတၳ အခ်က္ ကုိ ဆက္ ေရးလုိက္ပါတယ္..။ပဒ႒ာန္ ျဖစ္ပါတယ္..။အနီးဆုံးအေၾကာင္းကုိ ပဒ႒ာန္ လုိ႔ေခၚပါတယ္.။ အေၾကာင္းတရား -၂ မ်ဳိးရွိပါတယ္..။ေဝးေသာ အေၾကာင္းႏွင့္ အနီးဆုံး အေၾကာင္း ျဖစ္ပါတယ္..။အနီးဆုံးအေၾကာင္းက ပဒ႒ာန္ လုိ႔ေခၚ ပါတယ္..။

ကုသုိလ္တရား၏ အနီးဆုံးအေၾကာင္း ပဒ႒ာန္မွာ
(ေယာနိေသာ မနသိကာရပဒ႒ာ နံ= အသင့္အားျဖင့္ ႏွလုံးသြင္းျခင္း သည္ အနီးဆုံး အေၾကာင္းျဖစ္သည္) ဟူသည္ ႏွင့္ အညီ ေလာက ႀကီး ရဲ႔ သေဘာ အတုိင္း ႏွလုံးသြင္းျခင္း ကုိ ကုသုိလ္တရားရဲ႔ အနီးဆုံးအေၾကာင္း ပဒ႒ာန္လုိ႔ေခၚ ပါတယ္..။

ပစၥည္း မ်ားသည္ ေကာင္းမႈ ကံ ကုန္ရင္ စြန္႔ ရမွာ ေသခ်ာ ပါတယ္..။ပစၥည္းမ်ားရွိစဥ္ မွာ လည္း ေသရင္ စြန္႔ရမွာ ေသခ်ာ ပါတယ္..။အလုပ္၊ အာ ရုံ၊ ခႏၶာ မ်ားသည္ လည္း အၿမဲတမ္းစြန္႔ရတဲ့ သေဘာ ရွိေနပါတယ္..။ေသျခင္းျဖင့္လည္းစြန္႔ ပစ္ရမွာ ေသခ်ာ ေနပါတယ္..။

 

စြန္႔ေနရတဲ့ သေဘာ နဲ႔ စြန္႔ရမဲ့ သေဘာ ရွိေသာ ပစၥည္း၊ အလုပ္၊ အာရုံ ၊ခႏၶာ ဟူေသာ ေလာက ႀကီးကုိ စြန္႔ လႊတ္ တယ္ ဟု ႏွလုံးသြင္းျခင္းကုိ ေယာ နိေသာ မနသိကာရ= အသင့္အားျဖင့္ ႏွလုံးသြင္းျခင္း လုိ႔ ေခၚပါ တယ္.။ စြန္႔လႊတ္တယ္ ဟူေသာ ႏွလုံးသြင္းအမွန္ ေယာ နိေသာ မနသိကာရ စိတ္မွာ ျဖစ္ရင္ (စြန္႔လ်င္ + ခ်မ္းသာ) ဟူေသာ ကုသုိလ္ ျဖစ္ဘုိ႔ေသခ်ာ ပါတယ္..။

အကုသုိလ္တရား၏ အနီးဆုံး အေၾကာင္းပဒ႒ာန္ မွာ

(အေယာ နိေသာ မနသိကာရပဒ႒ာနံ= မသင့္ေသာ အားျဖင့္ ႏွလုံးသြင္းျခင္းသည္ အနီးဆုံး အေၾကာင္းျဖစ္၏။ )

ဟူသည္ ႏွင့္ အညီ ေလာကႀကီးကုိ ဆန္႔က်င္ဘက္ လုပ္ကာ အထင္ မ်ဳိးစုံကုိ ထည့္ထည့္ ေတြးၿပီး ႏွလုံးသြင္းျခင္းကုိ အကုသုိလ္ တရား၏ အနီးဆုံး အေၾကာင္း ပဒ႒ာန္ လုိ႔ေခၚ ပါတယ္..။

ေလာက ႀကီးကုိ အုပ္စုခြဲလုိက္ရင္ ပစၥည္းအမ်ဳိးမ်ဳိး ၊ အလုပ္ အမ်ဳိးမ်ဳိး၊ အာရုံ အမ်ဳိး မ်ဳိး၊ ခႏၶာ အမ်ဳိးမ်ဳိး လုိ႔ ၄-ခုခြဲလုိ႔ရပါတယ္..။ထုိ ေလးမ်ဳိး လုံးသည္ ေန႔စဥ္ စြန္႔လႊတ္ေနရပါတယ္..။ ေသျခင္းအားျဖင့္လည္းစြန္႔လႊတ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္..။ စြန္႔လႊတ္ရမဲ့ သေဘာ ရွိေသာ ေလာ ကႀကီးကုိ၊ အေၾကာင္းအမ်ဳိး မ်ဳိး ျပ ၿပီး ၊ ခ်စ္စရာ မုန္းစရာ အထင္ မ်ားျဖင့္ (စြဲလမ္းတယ္) လုိ႔ ႏွလုံးသြင္းျခင္းကုိ အေယာနိေသာ မနသိကာရ=မသင့္ေသာ အားျဖင့္ ႏွလုံးသြင္းျခင္း လုိ႔ေခၚပါတယ္..။

စြဲလမ္းတယ္ ဟူေသာ ႏွလုံးသြင္း အမွား အေယာနိေသာ မနသိကာရ စိတ္မွာ ျဖစ္ေပၚလ်င္ (စြဲလ်င္ +ဆင္းရဲ) ဟူေသာအကုသုိလ္ ျဖစ္ဘုိ႔ေသခ်ာ ပါတယ္..။ ေလာကႀကီးကုိ တည့္တည့္ေတြးလ်င္ ႏွလုံးသြင္းမွန္ ၿပီး ထည့္ထည့္ ေတြးလ်င္ေတာ့ ႏွလုံးသြင္းမွားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ကုသုိလ္၏ အနီးဆုံးအေၾကာင္းသည္ ေယာနိေသာ မနသိကာရ ႏွလုံးသြင္းမွန္ ျခင္းျဖစ္တယ္ လုိ႔သေဘာေပါက္ လုိက္ေသာ အခါ အစြန္းလြတ္ ၿပီးခ်မ္းသာ လာ ပါတယ္..။ႏွလုံးသြင္းမွန္ေသာ အခ်ိန္ သည္ ကုသုိလ္ ျဖစ္ေသာ အခ်ိန္ လုိ႔ အမွန္ အတုိင္းနားလည္ ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္..။