စြန္႔လွ်င္+ခ်မ္းသာ ကုသုိလ္ပါ

ေက်းဇူးေတာ္ရွင္မူလဓမၼဆရာေတာ္ဘုရား…

အရွင္ဘုရားေဟာ ၾကားရွင္းျပတဲ့ အကုသုိလ္ အေၾကာင္းကုိနားလည္သြားခဲ့ပါတယ္ဘုရား။

အဲဒီအခါမွာ..(စြဲလန္းျခင္းအဆုံးျမင္လွ်င္..ဆင္းရဲျခင္းဆုံးလိမ့္မယ္) ဆုိတာ အလြန္ ဉာဏ္ထက္ မွသာ သိႏုိင္ တာ ေပါ့ေနာ္ ဘုရား။

လုိခ်င္တာမရွိေတာ့အခ်ိန္ဟာ လုိခ်င္တာ ျပည့္စုံတဲ့ အခ်ိန္ပဲဆုိတဲ့ စကားလုံးေလး ကလည္း..စိတ္ဝင္ စားစရာပါဘုရား။တပည့္ေတာ္ ၾကဳံဘူးမွသာ ျပန္ေျပာင္း ေျပာျပႏုိင္ ပါလိမ့္မယ္ ဘုရား။ စြဲလန္း ျခင္း ကင္းေအာင္ေတာ့ႀကဳိးစားေနပါတယ္ဘုရား။

ကုသုိလ္တရားဟူသည္..
ကုသလာ-အနဝဇၨ+သုခဝိပါကလကၡဏာဓမၼာသံဝဇၨႏၱိ=အျပစ္ကင္းျခင္း၊ခ်မ္းသာအက်ဳိးေပးျခင္း
အမွတ္အသားရွိေသာ သေဘာတုိ႔သည္ထင္ရွားရွိကုန္၏။လုိ႔ဆုိတဲ့ အတုိင္း အျပစ္ကင္းျခင္းလကၡဏာ တစ္ပါး ႏွင့္ ခ်မ္း သာအက်ဳိးေပးျခင္းလကၡဏာတစ္ပါး လကၡဏာ(၂)ပါးျပည့္စုံရင္ ကုသုိလ္လုိ႔ေခၚတာ တပည့္ေတာ္ မွတ္ သား ထားပါတယ္ဘုရား။

အျပစ္ကင္းျခင္းဆုိတာ စြဲလန္းျခင္းကေနကင္းေနရမွာေပါ့ဘုရား။စြဲလန္းျခင္းမွကင္းတယ္ ဆုိတာ စြန္႔လႊတ္ျခင္း ပဲျဖစ္ေနပါတယ္..။စိတ္မွစြဲလန္းျခင္းရွိလွ်င္အျပစ္ရွိပါတယ္..။

အျပစ္ႏွင့္တကြျဖစ္ျခင္းလုိ႔ လည္း ဆုိႏုိင္ပါတယ္..။စြန္႔လႊတ္ျခင္းပါပဲ..။(စြန္႔လႊတ္ျခင္းႏွင့္ ခ်မ္းသာျခင္း)လကၡဏာ ဟုလကၡဏာ (၂)ပါးျဖစ္တာေပါ့ဘုရား။

(၁) ကုိယ္ ပုိင္ကုိယ္ ဆုိင္ဟု ရွိၿပီးျဖစ္ၿပီးသားကုိ (စြန္႔လႊတ္မယ္)ဟု ပုဗၺေစတနာ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ခ်မ္းသာျခင္း အမွတ္ အသားရွိေသာ လကၡဏာ။
(၂) ကုိယ္ ပုိင္ ကုိယ္ ဆုိင္ဟုရွိၿပီး၊ျဖစ္ၿပီးသားကုိ (စြန္႔လႊတ္တယ္)ဟု မုဥၥေစတနာ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ခ်မ္းသာ ျခင္း အမွတ္ အသားလကၡဏာ။
(၃) ကုိယ္ ပုိင္ ကုိယ္ဆုိင္ဟု ရွိၿပီး ျဖစ္ၿပီးသားကုိ စြန္႔လႊတ္ၿပီး၊ (စြန္႔ၿပီးထားတာ ကုိ ဝမ္းသာတယ္)ဟုပရ ေစတ နာ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ခ်မ္းသားျခင္းအမွတ္အသားလကၡဏာ အားျဖင့္ ေစတနာသုံးပါးကုိ ခြဲျခား သိႏုိင္ တာဆုိ တာကုိလည္းတပည့္ေတာ္ သေဘာေပါက္ပါတယ္ ဘုရား။

ကုိယ္ ပုိင္ ကုိယ္ ဆုိင္ဆုိတာ..တကယ္ ေတာ့(၃၁)ဘုံလုံးပါတာပဲေနာ္..။အုပ္စုခြဲလုိက္ရင္ေတာ့
၁။သက္ရွိ၊သက္မဲ့၊စီးပြားဥစၥာ
၂။အလုပ္ အမ်ဳိးမ်ဳိး
၃။အာရုံအမ်ဳိးမ်ဳိး
၄။ခႏၶာ အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိေနတာရယ္…ထုိ ေလးပါးကုိ (စြန္႔လႊတ္မယ္၊စြန္႔လႊတ္တယ္။စြန္႔ၿပီးတာကုိ ဝမ္းေျမာက္တယ္)….ဆုိတဲ့ စြန္႔လႊတ္ျခင္းေစတနာေတြထည့္သုံးရင္ ကုသုိလ္ ျဖစ္တယ္လုိ႔ နားလည္ထားပါတယ္ဘုရား။

တပည့္ေတာ္သေဘာေပါက္လုိက္တာကေတာ့…စီးပြားဥစၥာ၊အလုပ္၊အာရုံ၊ခႏၶာ ဆုိတဲ့ေလးပါးတုိ႔သည္…သုံးစရာေတြျဖစ္ပါတယ္..။ကုသုိလ္နဲ႔အကုသုိလ္ကေတာ့ သုံးစရာေတြကုိ အသုံးျပဳတဲ့ (၂)ပါးျဖစ္ပါတယ္..။

သုံးစရာေလးမ်ဳိးမရွိတဲ့ သတၱဝါ ဟာ (၃၁)ဘုံမွာမရွိပါဘူး။အသုံးျပဳတာ ပဲကြာ ျခားႏုိင္ပါတယ္ဘုရား။

အရွင္ဘုရားတပည့္ေတာ္တုိ႔ကုိ ရွင္းျပတာ…ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႔ သာသနာေတာ္ တစ္ရပ္လုံးကုိ အက်ဥ္း ခ်ဳပ္လုိက္လွ်င္…သုံးစရာေလးမ်ဳိးကုိ အကုသုိလ္နဲ႔မသုံးပဲ..ကုသုိလ္ စိတ္၊ၾကိယာ စိတ္မ်ား ႏွင့္သာ သုံး တတ္ ေအာင္သင္ေပးျခင္းသာျဖစ္တယ္လုိ႔ တပည့္ေတာ္ ခံယူက်င့္သုံးေနပါတယ္ဘုရား။

(၁)စီးပြားဥစၥာ မ်ားကုိ စြန္႔လႊတ္တဲ့စိတ္နဲ႔ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားၿပီးသုံးတတ္လွ်င္..၊(ဒါနကုသုိလ္)ျဖစ္ပါတယ္..။စီးပြားဥစၥာကုိ စြဲလန္းေသာစိတ္ျဖင့္ စိတ္ဆင္းရဲခံၿပီးအသုံးျပဳလွ်င္ (အကုသုိလ္)ျဖစ္ပါတယ္..။

(၂) အလုပ္ အမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ လုပ္တဲ့ အခါမွာ..ကာယကံ၊ဝစီကံ လႈပ္ရွားမႈတုိင္း ခႏၶာကုိယ္ ရဲ႔ အင္အားကုိ အၿမဲစြန္႔လႊတ္ေနရပါတယ္..။

သူ႔အသက္သတ္ျခင္း၊သူတစ္ပါးဥစၥာခုိးျခင္း။ကာမဂုဏ္မ်ားမွားယြင္းစြာက်င့္ျခင္း (အျဗဟၼစရိယမႈျပဳျခင္း)ဟူေသာ ကာယဒုရုိက္သုံးပါး၊လိမ္ညာျခင္း၊ရန္တုိက္ျခင္းႏႈတ္ၾကမ္းျခင္း၊ အေရွာ္ အျပစ္ေျပာျခင္းဆုိတဲ့ ဝစီဒုစရုိက္ေတြကုိ ေရွာင္ရွားၿပီး မိမိျပဳလုပ္ေသာ ကာယကံ၊ဝစီကံ၊ အလုပ္တုိင္းမွာ စြန္႔လႊတ္ေသာ စိတ္ျဖင့္စိတ္ခ်မ္း သာေအာင္ ထားၿပီး သုံးတတ္ျခင္းကုိ (သီလကုသုိလ္)လုိ႔ေခၚပါတယ္..။

(၃)အာရုံအမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ အာရုံျပဳေသာ အခါ…စြန္႔လႊတ္ေသာ စိတ္ျဖင့္သိၿပီး စိတ္ခ်မ္းသာ ေအာင္ထား ၿပီးသုံး တတ္ ျခင္းကုိ (သမထကုသုိလ္)လုိ႔ေခၚပါတယ္..။အာရုံအမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ အာရုံျပဳ ေသာ အခါစြဲ လန္းေသာ စိတ္ျဖင ့္သိၿပီး စိတ္ ဆင္းရဲခံေနျခင္းသည္အကုသုိလ္ျဖစ္ေနတာေပါ့ဘုရား။

(၄)ခႏၶာ အမ်ဳိးမ်ဳိးဟာ ဘာမွ မဟုတ္ေၾကာင္း အနိစၥ၊ဒုကၡ၊ အနတၱ တုိ႔၏သေဘာ ေတြကုိ သိၿပီး စြန္႔လႊတ္ေသာ စိတ္ျဖင့္စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ေနတတ္ျခင္း ကုိ(ဝိပႆနာကုသုိလ္) လုိ႔ေခၚပါတယ္..။
ခႏၶာ အမ်ဳိးမ်ဳိးေပၚမွာ အထင္ အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္စြဲလန္းေသာစိတ္ျဖင့္သိၿပီး စိတ္ဆင္းရဲခံေနျခင္းသည္ အကုသုိလ္ ျဖစ္ေနတာေပါ့ဘုရား။ဝိပႆနာ နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးအလြန္က်ယ္ဝန္းစြာရွိေနမွာမုိ႔ ဆက္လက္ ၿပီးမိန္႔ေတာ္ မူပါအုံးဘုရား။

အခုေတာ့ တပည့္ေတာ္ သေဘာေပါက္ပါၿပီဘုရား။တပည့္ေတာ္ တုိ႔ရဲ ကုိယ္ပုိင္ ကုိယ္ဆုိင္ျဖစ္တဲ့ (သက္ရွိသက္မဲ့စီးပြားဥစၥာ၊အလုပ္အမ်ဳိးမ်ဳိး၊ အာရုံအမ်ဳိးမ်ဳိး၊ ခႏၶာ အမ်ဳိးမ်ဳိး)ကုိ ကုသုိလ္ နဲ႔သုံးတတ္ ဘုိ႔သာ လုိပါ ေတာ့တယ္ဘုရား။